Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

ΤΑ ΜΠΑΖΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ



Στην εποχή των δεινοσαύρων ήμουν κι εγώ κάποτε παιδί. Έτσι, θέλω να πιστεύω για το κάποτε...
Δεν ένιωθα όρια, αυτά τα μη και τα πρέπει ανήκαν σε έναν άλλο κόσμο.
Όχι, στον δικό μου.
Λίγο πριν τελειώσει το μεσημέρι, περίμενα να κοιμηθούν η μάνα και ο πατέρας, έπαιρνα την καρέκλα από την κουζίνα για να φτάσω το πόμολο της πόρτας. Την άνοιγα με προσοχή, μέχρις ενός σημείου γιατί μετά η προδότρα έτριζε…. 

Επέστρεφα την καρέκλα και μετά με ένα απότομο κλακ, έκλεινα την πόρτα πίσω μου.
Ελευθερία….μια γεύση που δεν ξανάνιωσα από τότε.
Τσουλήθρα στις σκάλες… τα τελευταία σκαλοπάτια πάντα σε εκτέλεση σάλτου μορτάλε… καμιά φορά άρπαζα γρατζουνιές σε γόνατα και χέρια και καρούμπαλα στο κεφάλι… αλλά έπρεπε να τελειοποιήσω το άλμα.
Με πηδηχτά βήματα έφτανα στην μπαζωμένη παραλία της Θεσσαλονίκης. Βουναλάκια από μπιντέδες, πλακάκια, τούβλα, σίδερα…. Παντού διάσπαρτα. Άχρηστα έλεγαν... 

Τελευταίος προορισμός πλάι στον Θερμαϊκό, που μύριζε έντονα με την απογευματινή μπουκαδούρα.
Σκάλιζα με ένα ξύλο τα υπολείμματα της ζωής κάποιων άλλων. Πόσα σπίτια ρήμαξαν, ανακαινίστηκαν, εκσυχρονίστηκαν...Θέλαν να ξεχάσουν...
Με τα λιγότερα σπασμένα, τα πιο χρωματιστά συναρμολογούσα το δικό μου χώρο. Με το ξύλο χάραζα στο χώμα, εδώ το σαλόνι μου ένα επί ένα, εκεί η τεράστια βεράντα μισού μέτρου με θέα τα σαπιοκάραβα που περίμεναν το ναύλο τους έξω από το λιμάνι.
Γλάροι με πλησίαζαν με περιέργεια και αποκτήσαμε φιλίες και έχθρες. Το καταφύγιό μου είχε μετατραπεί σε φωλιά τους. Τα πουλιά έκραζαν κι εγώ έβγαζα πεισματικά τη γλώσσα μου.
Μονιάσαμε ….τα μεσημέρια πέρασαν, το καλοκαίρι πέρασε.
Σαν πλάγιαζε ο ήλιος επέστρεφα σπίτι και περίμενα έξω από την πόρτα. Μια αναμαλλιασμένη μάνα με έβρισκε να κάθομαι στο τσολάκι της εξώπορτας. Όσο και αν με ρωτούσε το που, απάντηση δεν έπαιρνε.
Συνήθισε το φευγιό μου. Άνοιγε την πόρτα και πήγαινε να φτιάξει καφέ του πατέρα.

Φαντασία με εγκατέλειψες κι εσύ. Ζευγάρωσες με τη λευτεριά και έμεινες εκεί στα μπάζα..

Υ.Γ.
Οι μπουλντόζες στο τέλος του καλοκαιριού ισοπέδωσε το όνειρο και τις φωλιές των γλάρων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου